نظام آموزشی جالب کره جنوبی

بازدید: 10867 بازدید

نظام آموزشی جالب کره جنوبی

نظام آموزشی جالب کره جنوبی

 

آموزش ابتدایی و همچنین دوره اول متوسطه در کره جنوبی به استناد ماده 31 قانون اساسی اجباری بوده و دولت و خانواده ها موظف به رعایت حقوق فرزندان خود برای دریافت عادلانه و بدون تبعیض آموزش و پرورش رایگان می باشند . مدارس کره جنوبی همانند همه کشورهای جهان کار آموزش و پروش و تربیت دانش آموزان و محصلان این کشور را بر عهده دارند .

سیستم آموزش کره جنوبی مانند بسیاری از کشورها به صورت 3-3-6 می باشد یعنی 6 سال دوره ابتدایی ، 3 سال دوره اول دبیرستان و 3سال دوره دوم دبیرستان می باشد .

مدرسه ابتدايي شش سال آموزش اجباري ابتدايي را به كودكان بين شش تا يازده سال عرضه ميكند.مدرسه راهنمايي سه سال آموزش راهنمايي پايين را به بچه هاي 12 تا 14 سال ارائه  ميكند.دبيرستان سه سال آموزش راهنمايي عاليتر را به دانش آموزان بين 15تا 17 ساله ارائه ميكند.فارغ التحصيلان دبيرستان ميتوانند براي دريافت آموزش عالي داوطلب يك كالج دو ساله يا يك كالج يا دانشگاه شوند .

 

دبيرستانها عموما به دو گروه عمومی و حرفه ای تقسيم می شوند

 

دبيرستانهاي مكاتبه اي درگروه عمومي جاي ميگيرند، درحاليكه دبيرستانهاي كشاورزي، تجاري،ماهيگيري و تكنيكي دردبيرستانهاي نوع حرفه اي ميگنجند.تعداد محدودي از مدارس به اصطلاح از نوع (جامع)وجوددارند كه آموزش عمومي وحرفه اي هردو را عرضه ميكنند. همچنين دبيرستانهاي علوم و سايردبيرستانهاي اختصاصي شامل دبيرستانهاي زبان خارجی ، هنر و ورزشی وجود دارند.مؤسسات آموزش عالي شامل كالج هاي حرفه اي دو يا سه ساله ودانشكده ها ودانشگاههاي چهارساله ميباشند.

دانشگاههای آموزشی وكالجهای آموزشی بورد و دوره های چهار ساله برگزار می كنند.

علاوه برسيستم پلكانی مدارس عمومی،مدارس تجاری سطح2وجوددارند كه آموزش حرفه اي بسيار تخصصی ارائه ميكنند.دبيرستانهای مدني كه اصلاً قصد ارائه دوره های سواد آموزي را داشتند.اكنون  آموزش سطح ابتدايي وراهنمايي راعمدتاً براي دانش آموزان دچار مشكلات مالی فراهم می آورند.با وجود گسترش نيازهای آموزش اجباری تا كلاس ششم با اين وجود اين مدارس كم كم درحال ناپديد شدن ميباشند.

همچنين مدارس ويژه ای وجوددارند كه آموزش ابتدايی وراهنمايی رابرای ناشنوايان،نابينايان وسايرافراددچاراشكال درآموختن فراهم می آورند.

به طور كلی می توان ساختار آموزشی كشور كره را به شرح ذيل خلاصه نمود :

 

آموزش ابتدايی

مدت زمان دوره : 6 سال

بين سطوح سنی 6 تا 12سال

 

آموزش مقدماتی متوسطه

مدت زمان دوره : 3سال

بين سطوح سنی 12 تا 15سال

مدرك اعطايی : ديپلم

 

آموزش تكميلی متوسطه

نوع مدارس ارائه كننده: دبيرستانهای  آكادميك

مدت زمان دوره : 3سال

بين سطوح سنی 15 تا 18سال

 

آموزش فنی و حرفه ای

نوع مدارس ارائه كننده: هنرستانهای حرفه ای

مدت زمان دوره : 3سال

بين سطوح سنی 15 تا 18سال

 

آموزش پيش دبستانی

 

ساختارآموزشی

آموزش پيش مدرسه اي توسط كودكستانها ارائه ميشود.آموزش پيش از مدرسه در سيستم آموزش رسمي گنجانده نمي شود با اين وجود اهميت آن به نسبت نظام آموزش رسمي شايان توجه است.كودكستان مركزعمده جهت آموزش پيش دبستاني دركره است.ازآغازسال1997، تعداد9010 كودكستان با نامنويسي567814 كودك وجودداشته است.اين ميزان7/27 درصد كودكان پيش مدرسه اي دركره با محدوديت سني بين 3 تا 5 سال را در برميگيرد.بواسطة شماركم ثبت نام كنندگان وزارت آموزش و توسعة منابع انساني اخيراً سياستهايي را درجهت افزايش و دسترسي به آموزش كودكستاني بنيان نهاده است.

آموزش كودكستاني با هدف فراهم آوردن محيط مناسبي براي پرورش وتكامل كودك بوسيلة فعاليتهاي جالب گوناگون و روشهاي گوناگون آموزش ايجاد شده است.

دوره ها متشكل از5ناحية حياتي ميباشند:فيزيكي،اجتماعي،مالي،زباني وپرسشگري اززندگي.

 

آموزش ابتدايی

 

ساختارآموزشی

اگرچه قوانين مربوطه درسال1948تصويب شدند.آموزش ابتدايي براي كودكان تا سال 1953بواسطة تلاشهاي بازسازي پس ازجنگ كره آغاز نگرديد.قانون اساسي دربند21 قيد كرده است كه مسئوليت تمامي والدين و اولياء است كه ازيك آموزش ابتدايي براي كودكان بين 6 تا 11سال خود اطمينان حاصل كنند و نيز اين آموزش مجاني ميباشد.

ثبت نام درمراكز آموزش ابتدايي ازسال1952افزايش چشمگيري نشان داد ودرسال1971به اوج خوديعني5ميليون نفررسيد.افزايش ثبت نام دانش آموزان درطول آن سالها برخي مدارس را به اعداد ثبت نامي ده هزار يا بيشتر كشانيد و دربرخي مدارس بيش از90 دانش آموز در يك كلاس ازدحام مي كردند.بسياري از مدارس لازم ديدند كه كلاسها را دو يا حتي سه شيفت كاري اداره كنند.ازآغازسال 1997تعداد 6623 مدرسه ابتدايي شامل 902 مدرسه منشعب ازآنها در كل كشور وجود داشت و 3782986 دانش آموز در107860كلاس جاي داده شده و 138670 معلم مسئول آموزش آنها بودند.عمدة معلمان ابتدايي فارغ التحصيلان كالجهاي آموزشي چهار ساله هستند.بند 93 قانون آموزش بيان ميدارد كه هدف آموزش ابتدايي آموزش اصول اساسي لازم براي يك زندگي مدني پربار مي باشد.بمنظور نيل به اين هدف دوره هاي اصلي براي آموزش ابتدايي به نه (9) موضوع عمده به شرح ذيل تقسيم ميشود:

آموزش اخلاقي،زبان كره اي، مطالعات اجتماعي،رياضيات،علوم طبيعي،آموزش فيزيك، موسيقي، هنرهاي زيبا و هنرهاي عملي

 

آموزش متوسطه

 

ساختارآموزشی

مدرسه راهنمايي(مقدماتي متوسطه) سه سال بطول مي انجامد.درصورت تكميل موفقيت آميز اين دوره دانش آموزان ديپلم مي گيرند.مقطع دبيرستان(تكميلي متوسطه) نيز مدت زمان سه سال به طول مي انجامد.آموزش دبيرستان اجباري نبوده و در3نوع دبيرستان مختلف به شرح ذيل ارائه مي گردد:

دبيرستانهای آكادميك (عمومي)

دبيرستانهای  حرفه ای

دبيرستانهای تخصصی

دبيرستانهاي آكادميك در2سال آخر دانش آموزان مي توانند تخصص در علوم انساني يا علوم را برگزينند.مطالعات برطبق سيستم واحدي سازماندهي شده است.(204تا216واحدجهت فارغ التحصيلي)

هنرستانهاي حرفه اي نيزبه چندين گروه تقسيم مي شوند.در اين مراكز حدااقل 82 واحد درسي(حدود40درصداز كل واحدهاي لازم جهت فارغ التحصيلي) از موضوعات تخصصي ارائه ميگردد.

 

آموزش مقدماتی متوسطه

 

ساختارآموزشی

آموزش راهنمايي به سطوح مدرسه راهنمايي مقدماتي (متوسط) و راهنمايي عالي تقسيم شده است.زمان نكميل مدرسه ابتدايي، كودكان سن 12تا 14 سال اجازة ورود به مدرسه راهنمايي براي دوره هاي مدارس هفتم تا نهم را دارند.تعداد دانش آموزان داهنمايي در دهه هاي اخير سرعت رشد چشمگيري رانشان داده است.درصد فارغ التحصيلان ابتدايي كه به راهنمايي مي روند از 4/58 درصد درسال 1969 به 9/99 درصد درسال 1997 افزايش يافت.

ازآغاز1997 تعداد2720 مدرسه راهنمايي درسطح كره با كل نام نويسي 2180296 وجود دارد.اززمان القاي امتحان ورودي در سال 1969 پذيرش در مدرسه راهنمايي توسط اجراي سهميه بندي بر اساس منطقه محل سكونت انجام شده است.اين اقدام با هدف ريشه كني تبعيض سن به اصطلاح مدارس سطح پايين وسطح بالا انجام شد.چنانكه تمامي فارغ التحصيلان ابتدايي بتوانند دسترسي يكسانبه تمامي مدارس راهنمايي واقع درمناطق مربوطة مدرسه خود داشته باشند.دوره هاي راهنمايي متشكل از11موضوع درسي اساسي يا اجباري موضوعات انتخابي وفعاليتهاي دوره هاي اضافي ميباشند.دوره هاي تكنيكي وحرفه اي در موضوعات امتحاني گنجانده شده اندتا ازرابطه مولدميان آموزش وحرفه اطمينان حاصل شود.

 

آموزش تكميلی متوسطه

 

ساختارآموزشی

آموزش دبيرستان با هدف فراهم آوردن آموزش پيشرفتة عمومي واختصاصي براساس آموزش راهنمايي ايجاد شده است.فارغ التحصيلان راهنمايي يا افرادي كه سابقة آكادمي معادلي دارند ميتوانند وارد دبيرستان شوند.دورة مطالعه سه سال است و دانش آموزان هزينة آموزش را پرداخت ميكنند.پذيرش در دبيرستان عمدتآ بر اساس نمرات كسب شده در امتحان ورودي دبيرستان ميباشد. اما تغييرات چندي در پروسة پذيرش ازسال 1974بوجود آمده اند. زماني كه خطمشي معادلساز براي پذيرش دبيرستان به عمل درآمد.طبق اصلاحية قانون آموزش 19950031راهنماي جديد گوناگوني جهت انتخاب دانش آموزان جهت پذيرش وجود دارند، شامل درنظر گرفتن اخير به اصطلاح ركورد فعاليتهاي مدرسه كه در آن زندگي سه سالة دانش آموزان راهنمايي ثبت مي گردد.

بعنوان مثال درسال1997چهارشهرساد،سئول،بوسان، اينچتون وگوانگجو،دانش آموزان را براساس تنها ركورد فعاليتهاي مدرسه اي برگزيدند.

نواحي DAEGN ،  DAEJEON، GYEONGGI-DE ، GANYWONDO ، CHUNGCHEONYAM-DO و GYEONYSANYBUK-DO ركوردهاي فعاليت مدرسه اي و نتايج آزمايش تستي هردو را در نظر ميگيرند.نواحيCHUNYCHYCHDCONGBNK-DO  ، KYCONGSANGBNK-DO  وJuju-Do تنها نتايج امتحان تستي را زمانيكه دانش آموزان سال اول را براي پذيرش ميكنند در نظر مي گيرند.

ازطرفي معرفي اين استانداردهاي واحدبراي پذيرش درمدرسه،دبيرستانهاي كوچك تخصصي موضوعاتي همانند موسيقي،هنرها و نيزعلوم ورياضي همچنان تأسيس شده وخواهند شد.پس ازسال 1998دبيرستانهاي خصوصي كه ميتوانند بامنابع مالي خودحفظ گردندحق انتخاب دانشجويان و نيز تصميم گيري در مورد پرداخت هزينه شهريه را خواهند داشت.

 

ارزيابی تحصيلی

 

سيستم نمره دهی

درمراكز آموزش متوسطه كره هيچگونه نمره واحدي وجود ندارد.سيستم نمره دادن مي تواند حرفي يا عددي باشد (1 تا 10)

مقياس حرفي :

A: عالي

D, C, B: سطح قبولي يا مردودي

مقياس عددي :

10:عالي

1:مرز بين قبولي و مردودي

 

آموزش استثنايی

 

ساختارآموزشی

آموزش ويژه به معناي مدرن كلمه در كره توسط يك گروه مبلغ مذهبي آمريكايي بنام هال پايه گذاري شد كه در سال 1894 مدرسه اي براي نابينايان در پيونگ يانگ تأسيس كرد.

از آن زمان پروژه هاي مشابهي براي افراد مشكلداردريادگيري توسط تعدادي از سازمانهاي اجتماعي و خيريه بعهده گرفته شده اند.مدارس نابينايان در سال 1945 ملي شدند و درسا ل 1947 با دوره هاي آموزش دبيرستاني يكي شدند.يك دورة آموزش ويژة معلمين در سال 1950ايجاد گرديد . در سال 1977 قانون حمايت از آموزش ويژه به اجرا در آمد .

تعداد مدارس براي افراد مشكل دار از لحاظ آموزش بطور پيوسته درطول ساليان گذشته افزايش يافته است.ازآغازسال1997تعداد114انيستيتوي آموزش ويژه دركل كره با نامنويسي كلي 22789 نفر وجودداشت.آنها شامل 12 مدرسه براي نابينايان،19مدرسه براي ناشنوايان و كرولالها ،16مدرسه براي افراد دچارنقص جسمي، 63 مدرسه براي افراد عقب افتادة ذهني و چهار مدرسه براي افراد دچار اختلالات هيجاني مي شوند.

علاوه بر ارائة يك برنامة آموزش عمومي اين مدارس برنامه هاي تربيتي طراحي شده براي آماده كردن كودكان دچار نقص جسمي جهت كار فعال ارائه مي نمايند.وزارت آموزش و توسعه منابع انساني يك رقابت آموزشي ساليانه و برنامه هاي جابجائي شغلي را بعهده مي گيرد.

هدف رقابت ساليانه فراهم آوردن موقعيتهاي نشان دادن مهارتهاي كودكان دچارانواع نقائص درچهل فرصت شغلي مختلف ميباشد.با تشويق اين مهارتها جهت افراد دچار اشكال در يادگيري اين اميد وجود دارد كه آنهاقادر به زندگي موفقيت آميز و مستقل باشند.

برنامه هاي جابجايي شغلي در جهت افزايش كارآيي افراد دچار مشكلات آموزشي بكار ميروند.همچنين گشايش انيستيتوي ملي براي آموزش ويژه درسال 1994 كه مسئوليت آموزش ويژه شامل توسعة موادآموزشي وامكانات آموزشي ونيزآموزش معلمان براي افراددچاراشكالات يادگيري را بعهده دارد.بهبود كيفيت آموزش ويژه ممكن شده است.جهت انجام آموزش فراگيرمؤثر براي كودكان دچارمعلوليت معلمين آموزش ويژه در كودكستانها و مدارس ابتدايي و راهنمايي مستقر خواهند گرديد.

 

آموزش معلمان

 

آموزش پيش ازخدمت

دو نوع انيستيتوي تربيت معلم در كره وجود دارند:

دانشگاههاي آموزش(كالجهاي آموزش سابق)براي تربيت معلمان مدارس ابتدايي

كالجهاي آموزشي تربيت معلمان دبيرستاني

 هر دو مركزبرنامه هاي چهارساله ارائه مي نمايند.معلمان مدارس ابتدايي دريازده دانشگاه آموزشي تعليم مي بينند.تمامي اينها دانشگاههاي تحت نظردولت هستند.حدود 5000 معلم در هر سال تربيت ميشوند. حدوداً 70 درصد آنها از اشتغال پس از آموزش اطمينان دارند.

آموزش دبيران دبيرستان عمدتاً دركالجهاي آموزشي بوقوع ميپيوندد و نيزميتواند درهركالج  يا دانشگاه معتبر صورت پذيرد.سيزده كالج آموزش ملي و 29 كالج آموزش خصوصي وجود دارند و مسئول تربيت حدود 12000 معلم ابتدايي و دبيرستاني درهر سال ميباشند.

توسعة برنامه هاي آموزشي در دانشگاه جهت تكميل عملكرد كالجهاي آموزش انجام گرديد، و نيز درجهت پيشبرد آموزش دبيران دبيرستان و معلمان مدارس ابتدايي.

مدرك معلمان برپاية اي غيرازامتحان توسط رؤساي هردانشگاه به تمامي افرادي كه دوره هاي لازم را گذرانده اند اعطا مي گردد.انتخاب واستخدام معلمان مدارس عمومي توسط امتحان تعيين شده توسط دفاتر آموزش استاني و شهري انجام مي شود.

آزمون استخدامي جهت مدارس عمومي مركب ازيك تست اوليه از فن آموزش و پرورش (30%) و حوزة تخصص اصلي (70%) و نيز يك تست دومي مي باشد كه متشكل از يك تست سنجشي و مصاحبه مي باشد.ميزان موفقيت حدود 20درصداست.درمدارس خصوصي آنها هركدام بطورواحد متوسط هر مدرسه انتخاب مي شوند.متقاضيان كالجهاي آموزش لازم است كه يك تست آمادگي و نيز يك تست شخصي بهمراه تست موفقيت آكادميك را بگذرانند.آنها همچنين لازم است كه نمرات دبيرستان خود را هم تسليم كنند.علاوه براين در تلاش جهت حفظ دانشجويان ممتاز كالجهاي ملي آموزش براي چهل درصد دانشجويان بررسي ترتيب مي بينند.

هدف رفرم آموزش سال 1995 تربيت معلمان ممتازي بود كه بتوانند نيازهاي جهاني سازي را دردوران جديد اطلاعات بر آورند.وزارت آموزش و توسعة منابع انساني درحال حاضر دوره هاي آموزشي را اصلاح كرده و يك سيستم انتخاب معلم جديد را آغاز نموده است.

دوره هاي آموزش جديد بر فن پرورش كودك و اخلاق معلمان تأكيد مينمايند واهميت بيشتري به توانايي مديريت اطلاعاتي شامل آموزش كامپيوتر و مهارتهاي مديريت كلاسي مي دهند. حمايت از مهارتها با هدف مشاورة دانش آموزي هم مورد تأكيد قرارميگيرد.

 

آموزش ضمن خدمت

 

با درك اهميت آموزش ضمن خدمت معلمان قانوني درنيمة دهة 1960 به اجراء درآمد تا مراكزآموزشي را درسطوح ابتدايي ودبيرستان تأسيس نمايد.

درسطح محلي شانزده انيستيتوي تربيت معلم واستانهاي وشهرهاي بزرگ تحت نظرمشاوره ناظري ازدفترآموزش،11 انيستيتوي تربيت معلم ابتدايي وابسته به دانشگاههاي آموزشي و51 انيستيتوي تربيت معلم وابسته به دانشگاهها وجود دارند.

هرسال حدود 20000 معلم شايستگي مدرك گرفتن جهت ارتقاء به آموزش كلاسهاي بالاتر را دريافت ميكنند و180000 معلم ديگر دورة از آموزش ياد آوررا جهت احياي مجدد مهارتهاي حرفه اي خود دريافت ميكنند.

برنامه هاي آموزش صلاحيت متشكل ازدوره هايي هستند كه پيش از180ساعت(30 روز)را با اختصاس 10تا 20درصدجهت آموزش عمومي، 10تا 20 درصد جهت دوره هاي آموزش اوليه و 60 تا 80 درصد جهت يك موضوع تخصصي تشكيل مي گردند.جهت تكميل دورة آموزش ياد آور،حداقل 60 ساعت (10روز)لازم است.

علاوه براين، كالج آموزش دانشگاه ملي كره يك انيستيتوي تربيت معلم براي ادامة آموزش برگزارميكند.اين برنامة شديد شش ماهه ارائه دهندة آموزش اداري جهت مدارس ابتدايي و دبيرستان ميباشد.انيستيتوي آموزش پيوسته معلمان دانشگاه ملي كره نيز ارائه دهندة يك برنامة آموزش فشرده با هدف بهبود مهارتهاي حرفه اي معلمان و آماده كردن آنها جهت پذيرش نقشهاي هدايت كنند درحوزه هايي چون طراحي آموزشي و روشهاي آموزش مي باشد .

 

آموزش معلمين پيش دبستانی و ابتدايی

 

معلمان پيش دبستاني و ابتدايي در11دانشگاه آموزشي ودپارتمان آموزش ابتدايي دردانشگاه ملي آموزشي كره و دانشگاه زنان EWHA تربيت مي شوند.اين مراكز دوره هاي4ساله جهت مدرك كارشناسي ارائه مي كنند.

 

آموزش معلمين متوسطه

 

معلمين مقااطع مقدماتي و تكميلي متوسطه در دانشكده هاي آموزشي دانشكاهها ، دانشگاه ملي آموزش كره ،دپارتمانهاي آموزشي ودانشگاههاي عمومي تربيت مي شوند كه مدارك آموزشي علاوه بر اين معلمين مراكز متوسطه ملزم به حضور دردوره هاي آموزشي مراكز آموزش فارغ التحصيلان آموزش مي باشند.

 

آموزش اساتيد دانشگاهی

 

اكثر مدرسين آموزش عالي در مراكز فارغ التحصيلان دانشگاههاي محلي و خارجي آموزش مي بينند.مدرك كارشناسي ارشد حداقل نياز براي يك مدرس آموزش عالي است.اما مدرك دكتري بعنوان حداقل مدرك جهت عضويت در هيأت علمي دانشگاه يا دانشكدةدرنظرگرفته ميشود.

 

مدارك مورد نياز جهت تدريس درسطوح مختلف آموزشی

 

پيش دبستاني : گذراندن دورة دو ساله كالج در رشته آموزش پيش دبستاني

سطح اول : گذراندن دورة 4 ساله كالج هاي تربيت معلم يا دانشگاه در رشته علوم تربيتي

سطح دوم : گذراندن دورة چهار ساله كالج يا دانشگاه در علوم تربيتي و يا گذراندن دورة چهار ساله دانشگاه در يكي از مواد درسي دورة دبيرستان به عنوان يك رشته تحصيلي همراه با ذروس تربيتي كه در دانشگاه ها ارائه مي شوند .

 

برنامه های آموزشی

 

برنامه هاي درسي دردوره هاي علوم تربيتي وتربيت معلم عبارتنداز:

دروس عمومي و دروس تربيتي،30درصدازكل دوره به دروس عمومي(علوم انساني،علوم طبيعي،علوم اجتماعي وتربيت بدني)وبقيه به دروس تربيتي اختصاص يافته است.دروس تربيتي نيزعبارتنداز:

تئوری های تربيتی ودروس مربوط به موادبرنامه درسی وروشهای تدريس

 

وضعیت آموزش و پرورش

 

همه دانش آموزانی که دوره ابتدایی و پس از آن دوره متوسطه اول را طی نموده ، صلاحیت راه یابی به سه نوع از انواع دبیرستان های فوق الذکر را بسته به شرایط تحصیلی ، استعداد ها و توانایی های خود و همچنین شرایط مالی و معیشتی خانواده خود را دارند .

معمولا دانش آموزانی که بدنبال ادامه تحصیل و راه یابی به دانشگاههای می باشند دبیرستان های عمومی و دبیرستان های خاص برای استعدادهای برتر را انتخاب می کند و در مقابل دانش آموزانی که به دنبال حرفه خاصی بوده و یا خانواده انان در حرفه خاصی مشغول بوده و انان تمایل به ادامه آن شغل و یا حرفه را دارند در مدارس به اصطلاح فنی و حرفه ای ثبت نامه نموده و ادامه تحصیل می دهند .

این دانش اموزان معمولاَ بعد از گذراندن دوران تحصیلی دبیرستان وارد بازار کار شده و تمایلی به ورود به دانشگاهها و ادامه تحصیل ندارد .

اما پذیرش در معدود دبیرستان های نخبگان ، انتخابی و آن هم توسط اولیاء این مدارس از میان بهترین و با استعداد ترین دانش آموزان مدارس کره ای و بعد از برگزاری آزمون ورودی صورت می گیرد.

 

در تحقیقاتی که اخیرا توسط برخی از مراکز آموزشی با همکاری روزنامه های معتبر کره جنوبی صورت گرفته ، نشان می دهد که بیش تر معلمان کره جنوبی از وضعیت شغلی خود ناراضی می باشند . 

شغل معلمی در کره جنوبی یک شغل  خوب و مناسب  به شمار می آید ولی بنظر می آید معلمان کره ای از اینکه شغل معلمی را اختیار کرده اند ناراضی باشند . در تحقیقات بعمل آمده، معلمان کره ای  از میان 34  کشور عضو سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی ( OECD  ) بیشترین درصد پیشیمانی از شغل خود را دارند . این تحقیقات توسط یانگ جانگ هو استاد آموزش دانشگاه سونگ گیون گوان باعنوان TALIS(Teaching and learning International Survey 2013) ) بعمل آمده است . این تحقیقات از 105000 معلم بعمل آمده است .

1/20 درصد از معلمان از انتخاب شغل معلمی پشیمان هستند که این نسبت در میان  34 کشور عضو سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی بالاترین رده خود را دارد . لازم به توضیح است حد متوسط سازمان توسعه و همکاری اقتصادی 5/9 درصد اعلام گردیده است . نسبت و درصد کشورهای دیگر به شرح ذیل می باشد :

 سوئد 8/17 درصد /  نروژ 3/8 درصد  /  استرالیا2/7 /  ژآپن 0/7 /  آمریکا 0/6  /  مالزی 4/5  .

معلمان کره ای نسبت به کشورهای دیگر از جمله  دانمارک ، کانادا وقت بیشتری را صرف کارها و امور اداری ( غیر آموزشی ) میکنند و این موضوع باعث ایجاد استرس در معلمین شده است . رسیدگی به امور اداری در کره جنوبی 2/8 درصد / دانمارک 0/6 درصد و در کانادا 7/6 درصد اعلام گردید . از طرفی با توجه به صرف وقت در امور اداری دیگر پتانسیل و توان آموزش و انجام امور آموزشی لازم در کلاس ها وجود ندارد . آمار مربوطه به شرح ذیل می باشد :

کره جنوبی 9/76 درصد /  دانمارک 1/84 درصد  /  کانادا 5/81 درصد

 

وضعیت تطبیقی حقوق و مزایای معلمان کره جنوبی با آمریکاییان و ژاپنی ها ( به دلار )

 

حقوق در ابتدای کار          بعد از 15 سال اشتغال      آخرین حقوق زمان بازنشستگی

کره جنوبی 27476 (22 رده )        45741 (12 رده )                   56364 (9رده)

آمریکا  37507 (رده 7)              48146 ( رتبه نهم )                    7332 (رتبه 4)

ژاپن  26031 (رده 24)              39934                                        48177

منبع : آمار آموزشی کشور عضو سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی

 

از سال 2013 در حدود 42 دبیرستان جدید با عنوان دبیرستان های خودگران یا تحت عنوان ” Free Semester System ” یا اصطلاحاً FSS  به سیستم آموزشی کره جنوبی اضافه گردید . این مدارس بدون هیچ امتحان ورودی بوده و در واقع دروس تئوری و یا عملی خاصی نیز ارائه نمی شود .

دانش آموزان در حدود یک ترم تحصیلی در این دبیرستان ها به انواع علوم و مفاهیم آموزشی آشنا میشوند

و در خصوص آن بحث تبادل نظر و تحقیقاتی را انجام داده و در نهایت با توجه به علاقمندی و توانایی خود در یک رشته خاص در همان دبیرستان ادامه تحصیل خواهند داد . برنامه وزارت اموزش آن است که تا پایان سال 2015 تمامی مدارس کره جنوبی را با این شیوه اموزشی اداره نماید .

برنامه های جدیدی برای تاسیس مدارس با شیوه کاملا انگلیسی ( ارائه دروس به زبان انگلیسی ) و همچنین تغییر زمان شروع سال تحصیلی در دستور کار وزارت آموزش می باشد . در حال حاضر تعطیلات مدارس کره جنوبی در زمستان بوده که زمان مناسبی برای سفر و یا تفریح دانش اموزان بدلیل سردی هوا و اشتغال بیشتر والدین وجود ندارد و لذا وزارت اموزش قصد دارد تعطیلات سالیانه دانش اموزان را به فصل تابستان ( جولای ، آگوست و سپتامبر ) منتقل نموده تا سیستم اموزشی خود را با نرم ها و شیوه های بین المللی تطابق داده و هم فرصتی را به دانش اموزان برای تفریح و استفاده از تعطیلات خود ارائه نماید .

برگزاری امتحان سراسری ورود به دانشگاه ها  مراکز آموزشی نیز از وظایف وزارت آموزش می باشد . امنیت ، صحت و دقت در طرح سوالات به اصطلاح کنکور از مسائلی می باشد که این وزارتخانه هر سال با آن مواجه می باشد . بطور مثال در سوالات ورودی دانشگاهها در سال 2014 ، چند سوال دارای اشکال اساسی بوده که پس از بررسی مجدد آن ، وزارت آموزش برخی از اشکلات مطرح شده را وارد دانسته و قول داد که چنین اشتباهاتی در سنوات آتی تکرار نشود و نمره مثبت به همه شرکت کنندگان در این امتحانات بابت سوالات اشتباه بدهد .

 

یکی دیگر از معضلات و مشکلاتی که سیستم آموزشی کره جنوبی با آن مواجه می باشد کاهش شدید تعداد دانش اموزان جدید و در نتیجه اجبار دولت به بستن برخی از مدارس و مراکز آموزشی می باشد .

بر اساس امار اعلام شده در سال تحصیلی 2015 که از فوریه 2015 آغاز گردید ، دولت بدلیل عدم ثبت نام دانش اموزان جدید در برخی از مدارس بویژه در مناطق روستایی که اغلب کشاورزان و ماهیگیران در آن ساکن هستند ، تصمیم گرفته که در حدود 120 مدرسه را بدلیل عدم وجود دانش اموز تعطیل نموده و دانش آموزان سال های بالاتر را به مدارس همجوار منتقل نماید . این تصمیم هر چند با مخالفت خانواده ها مواجه گردید

ولی در مقابل دولتمردان عنوان می نمایند که عدم ثبت نام دانش آموزان جدید و کاهش شدید تعداد دانش آموزان این مدارس و در نتیجه لزوم صرفه جویی در هزینه های اضافی دولت را به این اقدام مجبور نموده است . آمار زاد و ولد در کره جنوبی بسیار پایین بوده و علاوه بر ان نسل جوان و یا به اصطلاح والدین کودکان اکثر به شهرهای بزرگ مهاجرت نموده و از زادگاههای خود به دور می باشند و لذا از میزان دانش آموزان جدید مدارس دور دست و مناطق روستایی به شدت کاسته شد .

استقبال والدین کره جنوبی از ثبت نام فرزندان خود در مدارس بین المللی نیز یکی دیگر از دلایل کاهش میزان دانش اموزان مدارس کره جنوبی می باشد .

مدارس بین المللی که با هدف ثبت نام خارجیان مقیم کره جنوبی تاسیس شده اکنون به مکانی برای ثبت نام دانش آموزان کره ای تبدیل گردید . بر اساس آمارهای موجود در سال تحصیلی 2013 – 2014 تعداد 8 دانش آموز از 10 دانش آموز ( در حدود7/77 % ) مدارس بین المللی در 6 موسسه آموزشی خارجی و بین المللی در مناطق آزاد این کشور و جزیره ججو را دانش آموزان کره ای تشکیل می دهند .

هرچند جذب دانش اموزان کره ای توسط مدارس بین المللی خلاف قوانین و مقررات آموزشی نمی باشد ولی در مقابل از میزان ثبت نام دانش آموزان کره ای در مداس به اصطلاح دولتی کاسته است . بهبود نسبی شرایط تحصیلی در مدارس بین المللی ، دادن امکانات رفاهی بهتر و بیشتر ، آشنایی دانش آموزان به زبان های بین المللی و استفاده از دبیران و معلمان مجرب و حرفه ای از دلایل استقبال خوب از مدارس بین المللی می باشد . در جامعه اجتماعی و فرهنگی کره جنوبی ، اکنون رقابت و یا به اصطلاح چشم و هم چشمی خانواده ها بر ثبت نام فرزندان خود در بهترین مدارس حتی با صرف هزینه های گزاف به وضوح مشاهده می شود .

 

نکات جالب

 

آموزش و تحصیل در کره‌جنوبی یک موضوع جدی در جامعه است و یکی از مهم‌ترین ارکان زندگی شهروندان کره جنوبی به حساب می‌آید تحصیل جزیی از فرهنگ مردم کره‌جنوبی است و هر فرد جهت بالابردن موقعیت اجتماعی و اقتصادی خود ملزم به تحصیلات عالی است.

مردم کره جنوبی می‌دانند جهت حرکت چرخ‌های اقتصادی جامعه باید به تحصیل فرزندان خود بها دهند و به فرزندان خود می‌آموزند که فقط با ادامه تحصیل خانواده و جامعه به آنها افتخار خواهد کرد. جوانان کره جنوبی برای داشتن یک حرفه عالی و ازدواج موفق تنها راهی که پیش رو دارند تحصیلات دانشگاهی است. رقابت شدیدی برای کسب نمرات بالا در دانشگاه‌ها وجود دارد و دانشجویان برتر دارای فرصت‌های بیشتری در زمینه انتخاب شغل هستند.

تحصیل در فرهنگ کره جنوبی کاملا درونی شده است به طوری که به جوانان ناموفق در تحصیل، در جامعه به عنوان یک شهروند درجه دو نگاه می‌کنند و دارای موقعیت‌های کمتری حتی در ازدواج و داشتن خانواده هستند.

پیوند تحصیل و موفقیت: کودکان کره جنوبی از سنین پایین موفقیت در مدرسه و دانشگاه را به صورت یک فرهنگ می‌آموزند و یاد می‌گیرند که اگر در تحصیل خود موفق نباشند از جامعه و حتی خانواده طرد خواهند شد. اشتغال در شرکت‌هایی مانند سامسونگ، ال‌‌جی و هیوندا جزو موفقیت‌های جوانان کره جنوبی محسوب می‌شود که تنها با داشتن تحصیلات عالی در دانشگاه‌ها به آن دست پیدا می‌کنند.

سهم بالای آموزش از تولید ناخالص ملی

 

دولت کره‌جنوبی نیز جهت بالا بردن سطوح علمی کشورش (بخصوص بعد از جنگ) منابع اقتصادی زیادی را در آموزش و پرورش سرمایه‌گذاری کرده است به‌طوری‌که در سال ٢٠١۵، ٧/۴درصد از تولید ناخالص داخلی صرف همه سطوح آموزش و پرورش شده است.

البته دو انتقاد بزرگ به این سیستم آموزشی وارد است:
١- ایجاد استرس شدید بین کودکان و نوجوانان جهت راهیابی به دانشگاه و فارغ‌التحصیل شدن با رتبه بالا که باعث شده آمار خودکشی بین جوانان بالا برود و در سنین نزدیک به فارغ‌التحصیلی از دبیرستان و شرکت در آزمون ورودی دانشگاه این آمار بالاتر هم رفته است.
٢- تعداد زیاد فارغ‌التحصیلان که فقط انتظار شغل‌های تخصصی دارند و خالی ماندن شغل‌های مهارتی درجه دو در کشور که این ریشه در فرهنگ کره جنوبی دارد. جوانان باید حتما یقه سفید (دانشجو یا فارغ التحصیل دانشگاه) باشند و اگر یقه آبی (ماهر در مهارت حرفه‌ای) باشند مورد ننگ خانواده و اطرافیان خود هستند.

 

نکته قابل توجه این است که مدارس کره جنوبی حتی در روزهای تعطیل نیز باز هستند و دانش‌آموزان برای انجام فعالیت‌های فوق برنامه مانند ورزش و موسیقی زیر نظر گروه‌های داوطلبانه خارج از مدرسه، می‌توانند در مدرسه حاضر شوند. مدارس کره جنوبی هیچگاه تعطیل نیست.

 

در سیستم آموزشی کشور کره، برای آموزش زبان انگلیسی اهمیت زیادی قائل‌اند.

تا آنجا که کودکان کره‌ای از دوران ابتدایی واحدی به نام زبان انگلیسی دارند و فضاهای اجتماعی مختلف مانند بیمارستان، فرودگاه و مدرسه را مورد مطالعه قرار می‌دهند و جملات و کلمات مورد نیاز برای برقراری ارتباط در این گونه محیطها را فرا می‌گیرند.

هر مدرسه یک پرستار دارد که از آموزگاران همان مدرسه است و دوره‌های به خصوصی را گذرانده است تا بتواند به بهداشت مدرسه و دانش‌آموزان رسیدگی کند. در مدارس کشور کره جنوبی، دانش‌آموزان مسئولیت نظافت مدرسه را بر عهده دارند و فقط نظافت سرویس‌های بهداشتی توسط شرکتهایی خاص انجام می‌گیرد.

دانش‌آموزان با توجه به استعدادهای خود می‌توانند وارد دبیرستان‌های زبان‌های خارجه، هنر یا علوم شوند. 33 درصد مردم کره به طور مستقیم مشغول آموزش هم‌میهنان خود هستند و تمام مردم پشتکار و تلاش در حیطه آموزش را رمز پیشرفت و موفقیت خود می‌دانند.

در سال‌های ابتدایی ورود دانش‌آموزان به مدرسه آنها را با مفاهیم ارزش و هدف آشنا می‌کنند و هر مدرسه و به طور تخصصی‌تر، هر کلاسی برای خود شعاری دارد که تمام اعضای آن برای تحقق شعار خود تلاش و کوشش می‌کنند.

 

منابع:

diplomasy.persianblog.ir

http://rahpooyan.ir

worldedu.blogfa.com