تجربه های معلمی-انزوا طلب و گوشه گیر

 

تجربه های معلمی-انزوا طلب و گوشه گیر

در سال 1389 در پایه ی سوم با دانش اموزی به نام عارف مواجه شدم که بسیار توجه من را به خودش جلب کرد.او بسیار انزوا طلب و گوشه گیر بود.و در زنگ تفریح هیچ گونه ارتباطی با دیگر انش اموزان نداشت و من با معلم مربوطه صحبت کردم و همین طور نیز با خانواده ی او صحبت کردم و همه ی ان ها حرف مرا مبنی بر گوشه گیر بودن عارف تایید کردند.

بنده در این مورد چند روزی تحقیق کردم  و فکر کردم تا این که راه حلی به ذهنم رسید.این مشگل را با پزشکی که در این ضمینه بود و همچنین استادان سر امد و برجسته ی سطح شهر مطرح کردم.راه کار این بود که چون فروشگاه مدرسه توسط بچه ها اداره میشد.من تصمیم گرفتم که او را در این کار بگذارم تا او در این فروشگاه فعالیتی داشته باشد و عارف این کارو شروع کرد و من هم به او کمک میکردم و به او راهنمایی میدادم.

تجربه های معلمی-انزوا طلب و گوشه گیر

به مدت یک ماه او را زیر نظر داشتم و بعد از یک ماه از معلم مربوطه ی او سوال هایی داشتم و معلم او میگفت که رفتار عارف تغییر کرده است و بهتر شده است و همچنین او را زیر نظر داشتم و بعد از چند ماه با خانواده ی او تماس گرفتم و پدرئ مادر عارف گفته بودند که رفتار فرندشان تغییر کرده است.

او که فردی گوشه گیر بود به فردی پر جنب و جوش تبدیل شده بود و همچنین عارف کسی بود که مهمانی رفتن را دوست نداشت واز امدن مهمان خوشش نمی امد ولی الان خیلی خوشحال میشود.