ترمیم ناتوانی در ریاضیات

بازدید: 1243 بازدید
ترمیم ناتوانی در ریاضیات
teach98.ir

ترمیم ناتوانی در ریاضیات

هدف از ترمیم ناتوانی در ریاضیات، تقویت مهارت در به کار گیری روابط کمی است.

این برنامه اغلب از آموزش اصول کمی مانند : تربیت، اندازه، فضا و فاصله با استفاده از مواد قابل لمس و کلام شروع می

شود؛ و در نهایت، برای ایجاد و تقویت قوه های استدلال و تفکر منطقی از معماها و صفحات سوراخ دار که با فرو کردن میله

های پلاستیکی در آن ها می نوان طرح های مختلف را ایجاد کرد، سود برده می شود.

باز پروری یا ترمیم مشکل ریاضیات دانش آموزان باید پس از

تشخیص دقیق و ظریف نوع اختلال، میزان و شدت آن و احتمالاً علت اختلال شروع می شود.

و در زیر به طور خلاصه نکات اصلی و اساسی یا اصولی که در جریان باز پروری با توجه به نوع و شدت مشکلانش آموز و نیز

بهره گیری از مطالعات و امکانات روز باید انتخاب و مورد استفاده قرار گیرد، آمده است:

1- برای آموزش مفاهیم ریاضی به دانش آموزان باید

مراقب رشد زیرساخت ها و سازمان های کیفی ذهن (ساختارهای رشد شناختی) آنان بود.

به سخن دیگر ، دانش آموز باید پایه های اساسی لازم و پیش نیاز برای درک مفاهیم ریاضی را کسب کرده باشد تا بتواند به

استدلال بپردازد.

در غیر این صورت، یاد گیری دانش آموز از مفاهیم به صورت “طوطی وار” یا “از بر کردن” انجام می شود. برای مثال، در

آموزش جمع و تفریق، دانش آموز باید به تساوی جزء به جزء یا ادراک تک رابطه ای (تناظر یک به ی ک)، مفهوم عدد و نیز

نگهداری ذهنی عدد رسیده باشد.

2- دقت شود در آموزش ریاضی ،

دانش آموزان بیش از آنکه “مصرف کننده” یا “از برکننده” ساخته های فکری بزرگترها باشند ، فرصت درک و کشف رابطه

های ریاضی را داشته باشند.

برای مثال، معمولاً دانش آموز آن می توانند به آموزش معلم در ریاضیات گوش دهند و آنچه او تدریس کرده را بیان کنند،

اما این امر نشان دهنده یادگیری واقعی آنان از مفاهیم بیان شده نسیت.

معلم باید از دانش آموزان بخواهد که چگونگی استدلال خود را برای حل مسایل با صدای بلند بیان کنند تا از درستی تفکر

آنان و وجود پایه های ذهنی لازم اطمینان حاصل کند.

3- معلم باید فضای مطلوب برای یاد گیری مفاهیم ریاضی ایجاد کند تا

دانش آموزان نه تنها نقش دریافت کننده و منفعل را نداشته باشند.

و با فعالیتهای مناسب بتوانند بین آنچه معلم تدریس می کند.

آنچه در کتاب آمده است و آنچه خود عملاً انجام می دهند و دریافت می نمایند ، ارتباطی منطقی و اصولی است.

4- آموزش مفاهیم ریاضی باید از اشیای واقعی یا مواد قابل لمس و مشاهده شروع شود. برای مثال، برای درک مفهوم

اعداد باید کمیت های منفصل مانند : مهره، ژتون ، نخود و … که دانش آموز می تواند آن ها را دستمالی و دستکاری کند، آن

ها را بشمارد، از آن ها دو یا چند دسته مساوی، بزرگ تر و کوچک تر به وجود آورد ژتون های خواسته شده را بدهد و

بگیرد. در این مرحله، کودک باید بتواند اشیای واقعی اطراف خود مانند تعداد صندلی، میز، کتاب، قاشق و … را شمارش کند

و بیشتر، کمتر و مساوی بودن آن ها را اعلام دارد.

5-پس از درک مفهوم عدد با استفاده از مواد ملموس ،

دانش آموز باید بتواند تصاویر اشیاء را بشمارد.

و آنچه در بند شماره (1) آمده است را در سطح تصاویر آنها انجام دهد.

6- پس از کسب تجربه لازم در سطح تصاویر اشیاء، آموزش دانش آموز باید با استفاده از نمادها یا نشانه های مربوط به

علائم ریاضی و کلامی آن پی گیری شود . برای مثال، استفاده از نماد عددی (2) یا نشانه کلامی (دو) به جای دو توپ واقعی یا

دو تصویر توپ آغاز شود.

7- در آموزش دانش آموزان باید تاکید بر خود آموزی آنان باشد ، به سخن دیگر، باید شرایطی را فراهم کرد که ضمن هدف

مند بودن هر تکلیف خواسته شده ، خود کودک به معنا و مفاهیم مربوط به ریاضی پی ببرد .

8-در آموزش دانش آموزان باید از وسائل متعدد و متنوع آموزشی برای تسهیل درک مفاهیم مربوط به ریاضیات استفاده شود.

برای مثال ، جهت درک مفاهیم مربوط به کمیت های متصل ، استفاده از خمیر ، گل رس ، ماسه و … پیشنهاد می شود.

به سخن دیگر برای آموزش یک مفهوم واحد به جای تکرار آن با یک ماده، باید از مواد و وسایل متعدد و متنوع در دسترس

استفاده شود.

9- در مواردی که علت مشکلات دانش آموز ضعف در هماهنگی حرکتی مربوط به عضلات بزرگ یا ظریف، کوتاهی دامنه تمرکز

و دقت، ضعف در حافظه، ادراک بینایی، شنوایی و … است، اجرای فعالیت های مناسب برای تقویت این امور، همراه با باز

پروری مشکلات ریاضی، ضروری است.

10- با توجه به این که مفاهیم مربوط به ریاضیات را می توان از ساده به مشکل تنظیم کرد ، و مفاهیم ساده تر پایه و اساس

مفاهیم مشکل تر است ، لذا در آموزش این مفاهیم رعایت سلسله مراتب آن قابل توجه است.