تجربه های معلمی-فقر حرکتي

تجربه های معلمی-فقر حرکتي

ميخواهم يکي از تجربه هاي خود را که در يکي از سالهاي تدريسم با ان برخورد کردم را در اختيار شما بگذارم اميدوارم که اين تجربه مورد استفاده ي شما قرار بگيرد.

داستان اينطور بود که در يکي از کلاس ها به دانش اموزي بر خوردم که هيچ ميل و علاقه اي به ورزش و تحرک همراه ديگردانش اموزان را نداشت

من در نگاه اول اينطور برداشت کردم که اين دانش اموز دچار فقر حرکتي شده است به همين دليل تصميم گرفتم که تا انتهاي سال تحصيلي اورا از ورزش محروم سازم. اين روند حدود 4،5ماه ادامه داشت تا اين که در يکي از اين روزها که طبق معمول با دانش اموزان براي رفتن به حياط مدرسه و ورزش اماده ميشديم هوا بشدت باراني شده بود و بدليل نامناسب بودن حياط مدرسه تصميم گرفتيم که در کلاس بمانيم.

تجربه های معلمی-فقر حرکتي

در اين زمان فرصت را غنيمت شمردم که چند دقيقه اي را با اين دانش اموز صحبت کرده و به مشکل او پي ببرم. بعد از،چند دقيقه گفت وگو با وي متوجه شدم که اين دانش اموز اصلا دچار فقر حرکتي نبوده بلکه انگيزه و ميل به ورزش نداشته و علت نداشتن انگيزه نداشتن لباس و کفش مناسب براي بازي بوده است. سپس با صحبت با خانواده ي او متوجه شدم که اين مشکل به علت وضعيت مالي نامناسب نبوده و خانواده از سطح نسبتا بالايي برخوردار بودن. علت اين امر ان بوده که دانش اموز اين موضوع را با خانواده درميان نگذاشته و از انها درخواست خريد کفش و لباس ورزشي نکرده است و خانواده هم نسبت ب اين موضوع بي توجه بوده اند.

تجربه های معلمی-فقر حرکتي

بعد از حل اين مشکل در عرض يک هفته نتيجه ي مورد نظر بدست امده بود و ان دانش اموز ديگر گوشه نشيني را کنار گذاشته بود و همراه ديگر دانش اموزان به بازي ميپرداخت

بعد از ان که ان سال تحصيلي تمام شده بود بنده علارقم اين که از ان مدرسه رفته بودم دورادور پيگير ان دانش اموز بودم و اکنون ان دانش اموز يکي از دروازه بانان موفق در سطح شهرستان است

---

سایت تدریس ایران